Co kryje się pod pojęciem wyszczuplanie firmy oraz w jakim przypadku się je stosuje?

W jaki sposób uzyskać więcej mniejszym nakładem finansowym za pomocą „szczupłej produkcji”. Lean manufacturing wymaga nieustannego zaangażowania w celu wykluczenia bądź obniżenia „Muda” (z japońskiego resztek) lub jakiejkolwiek aktywności, która eksploatuje rezerwy bez dawania jakiejkolwiek wartości. Chociaż początkowo „szczupła produkcja” była ukierunkowana na eliminowanie odpadów, nadaje się do tego aby być wykorzystywana w wielu różnorodnych rodzajach działalności (w sferze projektowania, produkcji, rozprowadzania a także toków obsługi klienta).

Wydajność produkcji

Optymalizacja produkcji

Projekt pozbycia się odpadów może zrealizować się poprzez kontrolę wszystkich sfer w przedsiębiorstwie, należy sprecyzować, gdzie zbawienne jest optymalizacja produkcji, w którym rewirze wytwórczość nie przynosi wartości dodanej. Po rozpoznaniu problemu, aby wzmożyć wydajność produkcji należy starać zminimalizować czy też wykluczyć odpady. Multum innych reguł cyrkuluje obok powyższego stwierdzenia. Nieustanne dostosowywanie (często określane poprzez japońskie słowo kaizen) jest prawdopodobnie najbardziej znaczącą regułą „szczupłej produkcji”. Powinna ona ustanawiać solidną fasadę, poprzez jaką będziemy wdrażali tego typu typ zarządzania. Bez uporczywego doskonalenia postęp, jaki będziemy próbowali zdobyć, ustanie. Jak sama nazwa wskazuje, nieustający postęp promuje stałą potrzebę przemian w stronę uzyskania oczekiwanego stanu.

Lean manufacturing

Lean manufacturing

Zmiany tego typu mają możliwość być duże bądź małe, mimo to muszą dążyć w kierunku progresu (nierzadko wiele nieznacznych metamorfoz jest potrzebnych do osiągnięcia celu). Tok faktycznie jest nieustanny, gdyż wiecznie odnajdzie się jakiś zakres, jakiego funkcjonowanie jest szansa usprawnić. Strategia została opracowana przez dyrektora japońskiego koncernu Toyota – Taiichi Ono (1912-90) po drugiej wojnie światowej, w terminie odnowy Japonii oraz wylansowana za pośrednictwem Jamesa P. Womacka oraz Daniela T. Jonesa w ich lekturze „1996 Lean Thinking”.