Co należało by wiedzieć w kwestii krakingu?

Kraking jest całą grupą procesów technologicznych, które stosowane są do przerobów ciężkich frakcji, czyli przede wszystkim ropy naftowej na benzynę czy oleje. Metodą krakingu jest inicjacja bardzo powolnych procesów, polegających na kontrolowanym rozkładzie długich węglowodorów alifatycznych zawartych w ciężkich frakcjach, takich jak mazut i frakcje olejowe (są to substancje, jakie otrzymać można w wyniku rafinacji ropy naftowej).

kraking

Jakie procesy składają się na kraking?

Procesów dotyczących krakingu jest mnóstwo, a różnią się one pomiędzy sobą warunkami prowadzenia procesu oraz rodzajem zastosowanego surowca. Jednymi z nich, najczęściej wykorzystywanymi są; piroliza olefinowa, piroliza acetylenowa, koksowanie, łagodny kraking termiczny, kraking termiczny do pozostałości, reforming termiczny, kraking katalityczny, hydrokraking oraz hydroreforming. Kraking może być również wykorzystywany do to przerobu tworzyw sztucznych oraz paliw płynnych, jednak spotykane i wykonywane jest to niezwykle rzadko.
Jednym z najczęściej stosowanych rodzajów krakingu jest kraking katalityczny, dzięki któremu można w dość znaczący sposób zwiększyć ilość wyprodukowanych benzyn. Dzięki zastosowaniu bardzo nowoczesnych rozwiązań takiego procesu, w obecnych największych zakładach petrochemicznych masa produkowanych benzyn
osiąga od 40% do 50% masy przerobionej ropy naftowej. W czasach, kiedy popyt na benzynę jest przeogromny, metoda krakingu katalitycznego pozwala na zaspokojenie wszystkich potrzeb konsumentów. Podstawowym katalizatorem w tym procesie jest glinokrzemian. Jeśli chodzi o aktywność katalizatorów można sprawdzić ją w warunkach laboratoryjnych na dwa sposoby. Po pierwsze: wyznaczanie indeksu wydajności katalizatora wydajność produktów wrzących do temperatury 200 stopni Celsjusza, oddestylowanych w specjalnej aparaturze. Po drugie: obliczanie aktywności względnej czyli masę katalizatora standardowego, dającą taki sam stopień przemiany, co określona ilość katalizatora badanego.

Ta metoda jednak wiarygodna jest tylko wtedy, gdy oba katalizatory badane są w dokładnie takich samych warunkach, nawet niewielkie różnice mogą znacząco sfałszować wyniki.